Τα Μελισσάκια, Παιδικός Σταθμός & Νηπιαγωγείο

To 1994 σε ένα άνετο και φωτεινό νεοκλασικό κτήριο στους πρόποδες του Λυκαβηττού άνοιξε μια ζεστή και υπεύθυνη αγκαλιά για τα πρώτα "μελισσάκια". Στο παιδικό σταθμό μας "Τα μελισσάκια" δημιουργήσαμε ένα ζεστό περιβάλλον, όπου το παιδί έχει την δυνατότητα να βιώνει ευτυχισμένο τις πρώτες "σχολικές" του εμπειρίες. Από τότε πολλά μελισσάκια μαθαίνουν να πετούν έχοντας ως εφόδια τις εμπειρίες, τις γνώσεις και την αγάπη που έλαβαν σ' αυτά τα τόσο σημαντικά παιδικά χρόνια. Η συχνή επικοινωνία και η ζεστή επαφή μας με τους γονείς χρόνια συντελούν στην επίτευξη των στόχων μας. Η παιδική ηλικία είναι η σπουδαιότερη περίοδος της ανθρώπινης ζωής. Δεν είναι μόνο προετοιμασία για την μελλοντική πορεία του ατόμου, αλλά αποτελεί από μόνη της μια πραγματική αυτοτελής ζωή. Είναι η φάση του ανθρώπου που θεμελιώνονται οι βάσεις για την προσωπικότητά του. Πιο συγκεκριμένα, κατά την προσχολική ηλικία, αναπτύσσονται ικανότητες όπως η κοινωνική αλληλεπίδραση (με συνομήλικους και με ενήλικους), η ανάπτυξη του λόγου και της σκέψης. Ταυτόχρονα αναπτύσσεται το σώμα, η αίσθηση του χώρου, η αδρή κινητικότητα και η φυσική κατάσταση. Σε όλη αυτή την εξελικτική διαδικασία σημαντικό ρόλο παίζουν οι παιδαγωγοί, οι οποίοι αξιοποιώντας το παιχνίδι φέρνουν το παιδί σε επαφή με τον κόσμο που το περιβάλλει. Η κάθε ηλικιακή ομάδα του προσχολικού διαστήματος έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και τις δικές της ιδιαιτερότητες. Τα πλούσια ερεθίσματα δημιουργούν τις προϋποθέσεις, ώστε αργότερα το παιδί να γνωρίσει και να κατανοήσει ό,τι συμβαίνει γύρω του, στη φύση και στην κοινωνία. Καμιά φορά οι γονείς αντιλαμβάνονται ως δεξιότητες μόνο εκείνες που μπορούν να πιστοποιηθούν ή που γίνονται άμεσα αντιληπτές. Αυτές συνήθως οι δεξιότητες είναι και οι πιο εμπορεύσιμες. Ωστόσο, η ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού εξασφαλίζεται με τη σωστή οργάνωση των στόχων σε όλους τους τομείς ανάπτυξης του (νοητικός, σωματικός, αισθητικός, συναισθηματικός, κοινωνικός). Η ένταξη του παιδιού σε μια ομάδα, κάτω από την καθοδήγηση του παιδαγωγού, το βοηθά να κατανοήσει τα φυσικά και κοινωνικά φαινόμενα. Η κοινωνικοποίηση του παιδιού ξεκινά από την απλή συνύπαρξη στην ομάδα και καταλήγει στην συνεργασία και την οξυμένη ενσυναίθηση. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται συνεπώς ότι η περιβαλλοντική του πραγματικότητα συνδέεται άμεσα με τις διάφορες κοινωνικές συνθήκες. Η παράλληλη ανάπτυξη της γλωσσικής τους έκφρασης ωθεί τα παιδιά να συνεργάζονται, να γίνονται υπεύθυνα και να αποκτούν αυτοπεποίθηση στην επικοινωνία τους. Στοιχεία που είναι κρίσιμα για την ψυχοσύνθεσή του στην μετέπειτα ζωή. Το περιβάλλον, μέσα στο οποίο το παιδί περνά μεγάλο μέρος της μέρας του, πρέπει να του προσφέρει ποικιλία υλικών, τα οποία το παιδί θα αναγνωρίσει με τις αισθήσεις του. Το επόμενο επίπεδο επιτυγχάνεται όταν γίνεται αντιληπτή η μεταβολή της ύλης μέσα από εργαλεία. Με αυτό το γνώμονα δίνουμε μεγάλη έμφαση στην αισθητική αγωγή (χειροτεχνίες) αλλά και στο παιχνίδι σε αυλή με χώμα και φυτά. Το γνωστικό κεφάλαιο γίνεται πιο πλούσιο όταν το παιδί λαμβάνει τις γνώσεις μέσα από το παιχνίδι, τη θεατρική αγωγή και το παραμύθι. Η ικανότητα του παιδιού όχι μόνο να απομνημονεύει πληροφορίες, αλλά να τις αναπαράγει, συνδέεται άμεσα με την ενίσχυση της φαντασίας του. Το παραμύθι αποτελεί το πρώτο -παθητικό- βήμα. Στη συνέχεια το μυαλό αναμετράται με την πρόκληση της πρωτοβουλίας και της δημιουργίας. Τα παιδιά καλούνται να κατασκευάσουν το δικό τους αφήγημα με βάση τις έννοιες που έχουν κατακτήσει, με απαίτηση ανάλογη της ηλικιακής ομάδας.